دردسرهای حمل ونقل عمومیِ لندن در دوران کرونا - نقد و بررسی سینما

به گزارش نقد و بررسی سینما، ترددهای روزانه در شلوغی و ازدحام شهر لندن مدت هاست که میلیون ها نفر را با مشکل روبرو نموده اما به دنبال اعمال محدودیت های کرونایی در انگلیس، ترددهای روزانه همچون رفتن به محل کار برای بسیاری از مردم این شهر به یک چالش جدی تبدیل شده است.

به گزارش نقد و بررسی سینما، 85 درصد از ظرفیت شبکه حمل و نقل در یکی از بزرگ ترین قطب های اقتصادی دنیا به منظور رعایت قوانین فاصله گذاری اجتماعی کاهش یافته و از تجمع فشرده مسافران در قطارها، مترو و اتوبوس های لندن جلوگیری می گردد.

در عین حال طبق قوانین جدید، استفاده از ماسک برای تمامی افراد در تمامی وسایل نقلیه عمومی در لندن اجباری شده است اما به تدریج با کاهش محدودیت های کرونایی و قرنطینه، بسیاری از مردم در حال حاضر برای دسترسی سریع و ایمن به مرکز شهر لندن، کنری وورف و سایر مناطق تجاری با معضل روبرو هستند.

ویل نورمن، کمیسر پیاده روی و دوچرخه سواری شهردار لندن در این زمینه اظهار داشته است بحران کرونا باعث شده که دوباره به طور اساسی، نحوه حمل و نقل و جابه جایی در شهر خود را آنالیز کنیم.

این موضوع از آن حیث مورد اهمیت است که حتی پیش از بحران کرونا نیز لندن به دلیل خارج شدن از اتحادیه اروپا برای کسب عنوان مهم ترین مرکز اقتصادی اروپا از شهرهایی مانند پاریس و فرانکفورت با رقابتی فزاینده روبرو شده بود.

به گفته یک استاد دانشکده اقتصاد لندن، 40 سال سیاست عمومی در خصوص حمل و نقل معکوس شده و این یک مسئله بزرگ برای شهرها است.

نورمن هم چنین هشدار داده که حتی افزایش اندک در تعداد سفرها با خودروهای سواری منجر به ترافیکی سنگین و فشرده در این شهر خواهد شد.

پیش از همه گیری کرونا، روزانه پنج میلیون نفر با متروی زیرزمینی لندن و یک میلیون نفر نیز با قطار تردد می کردند.

از آنجایی که بسیاری در دوره قرنطینه به صورت پیروز دورکاری انجام می دادند، ممکن است پس از برطرف محدودیت ها نیز بسیاری به دورکاری ادامه دهند اما بعضی دیگر مجبور به یافتن روش های جایگزین برای رفتن به محل کار هستند.

به تازگی مقامات لندن در حال افزودن مسیرهایی جدید برای دوچرخه سواران و عابران پیاده بوده، فروش دوچرخه در حال افزایش است و اپراتورهای قایق در نظر دارند خدمات خود را در رودخانه تیمز که از داخل شهر می گذرد، افزایش دهند. آمارها حاکی از آن است که فروش دوچرخه در ماه مارس و آوریل سه برابر شده است.

اما منطقه لندن بزرگ بسیار بزرگ تر از مراکز اقتصادی مانند هنگ کنگ و نیویورک بوده و نسبت به بسیاری از شهرها شرایط مناسبی برای دوچرخه سواری ندارد.

با توجه به معرفی مسیرهای اختصاصی دوچرخه سواری تعداد سفرهای دوچرخه ای از سال 2000 میلادی تا به امروز 160 درصد افزایش یافته است، اما تا پیش از همه گیری کرونا هنوز هم تنها 2.5 درصد از سفرهای لندن را تشکیل می دهد.

به گفته کارشناسان حتی اگر میزان دوچرخه سواری پنج برابر گردد که بسیار بعید است یا اگر دو یا سه برابر گردد، جهش بسیار کوچکی در برابر حجم بالای سفرهای ریلی انجام شده است.

مسافت برای بسیاری از شهروندان، مشکل بزرگی محسوب می گردد. داده های سال 2015 میلادی حاکی از آن است که میانگین مسافت رفت و آمد روزانه افراد شاغل در لندن 18 کیلومتر است.

یکی از فعالان در زمینه دوچرخه سواری در لندن خواهان ایجاد یک شبکه بزرگ از جاده های مخصوص دوچرخه سواری است که به منطقه خارج از لندن می رسد تا مردم برای رفت و آمد بین خانه و محل کار خود احساس راحتی داشته باشند.

بنا بر گزارش رویترز، به گفته یک استاد مطالعات جغرافیایی در دانشگاه آکسفورد، هزینه بالای زندگی در مرکز لندن به معنای آن است که بسیاری از کارگران با مشاغل کم درآمد که کمتر دوچرخه سواری می نمایند، در خارج از شهر زندگی می نمایند. وی اشاره داشت که زیرساخت های خوب به تنهایی برای تغییر رفتار افراد زیادی در این زمینه کافی نیست.