خبرنگاران مثل آدم برفی مجموعه سروده های شاعر سمیرمی - نقد و بررسی سینما

به گزارش نقد و بررسی سینما، اصفهان- خبرنگاران- کتابچه شعر آدم برفی شامل مجموعه شعرها و دل نوشته های یکی از شاعران خطه کوهستانی و برفگیر سمیرم در جنوب اصفهان است.

شاپور آقایی شاعر این کتاب است و در مقدمه آن می نویسد: باور کن، اختیار تمام غزل را گرفته بودم تا به گردنت بیاویزم اما پیش از آنکه احساسم را در ظرفی ریخته باشم قالب تمام غزل ها و مثنوی ها را طی می کردی و بالای همین صلیبی که اینک من ایستاده ام متبلور می شد. اینک برایت از سرزمین باران و ترانه آب آورده ام. از صبح بی بدیل پرستوهای خانه زاد و سیم های انتظار خورده در کوچه های بی قرار، از کوچ بی خدا تو را نگه دارد، آب آورده ام ساری!

اشعار نو و سپیدبخت کتاب، تیتر و عنوان ندارند و تنها با قید چهار ستاره از یکدیگر جدا شده اند. انگار همین ستاره ها نیز با عنوان کتاب و شکل و شمایل ستاره گون برف رابطه ای نانوشته دارند.

صفحه هشت

حتی اگر خیال تو راحت شود که مرگ/ در سنگ های آخر این صخره هست/ باز، باور نمی کنم/ ببین.../ این هم مسافت نرسیدن و نخاستن!

صفحه 10

بهار است و زمانه تازگی، رویش، جوشش و تازگی که شاعر در اینجا می سراید:

مانند چشمه ای که بجوشد ز کوهسار/ در پیچ های بی حد این دره مانده ام/ نی پای رفتنی، که از این شهر بگذرم/ نی شوق ماندنی، تن داده ام به خاک/ دل بسته ام به سنگ/ رنجورم از پیاله مردان رهگذر

صفحه 17

این روزها که کرونا فراگیر و همه گیر شده قدم که به میانه شهر و اماکن شلوغ سابق می نهی بیشتر از هر چیز سکوت را حس خواهی کرد. شاعر کتاب در اینجا این سیب و سکوت سخن گفته است.

سکوت تو/ تقویم کلاغ ها را ورق می زند/ مرا کلافه می کند/

و سیب ها را/ یک، دو، سه.../ اسراف می کنی مترسک/ فریاد کن!

صفحه 19

سروده این ورق همان عنوان کتاب را در دل خود دارد که خواندن و شنیدنش نیز دل انگیر است و به وزنی اشاره دارد که انگار در همه اشعار اندکی ناموزون و بی وزن کتاب خود تلنگری زده است.

به سرنوشتم می اندیشم/ و به سرنوشت آخرین ترانه ام/ که دیگر هیچ وزنی ندارد/ به برگ های آخر این تابستان/ که مثل آدم برفی.../ ببخشید! مثل من/ آب می نوشند...

صفحه 45

اخبار سرد کلاغان/ در گستره غروب/ پراکنده می شود/ و تمام زمستانم را/ با چشم اندازهایش/ در خود فرو می بلعد/ باش، تا چشمانم به تاریکی عادت کنند!

صفحه 52

سروده ای این صفحه تداعی کننده زادگاه سرسبز و دلکش شاعر یعنی سمیرم است که هم سیب معطر و بی نظیری دارد و هم بهارش به بهاری و طراوت بی همتاست.

چه زود باور/ یکی دو خوشه گندم/ و سیب را، به خاطر سپردم/ به وعده ای، با هزار شاید/ هزار اما...رفتیم تا/ اگر بهار بیاید/ اگر ملخ بگذارد

شعر ...

از راه/ اگر چه می رسد آرام/ شتاب مکن، بمان/ این خانه بی بهار بهتر/ که بی تو.../ بگذار فصل آخر این کوچه باغ ها/ بی برگ، بر دهد

کتاب شعر آدم برفی با طراحی جلد معصومه قربانی و صفحه آرایی آصفه قاصدی پور در 61 صفحه توسط انتشارات فرهنگ مردم اصفهان منتشر شده است.