لعنت به دقیقه آخر، لعنت به پنالتی - نقد و بررسی سینما

به گزارش نقد و بررسی سینما، شاید این شب را احمدرضا عابدزاده هیچ وقت فراموش نکند، شبی که تمام رویاهایش در 20 سالگی نقش بر آب شد.

به گزارش ورزش سه، یک هفته بعد از آن برد فراموش نشدنی در کویت به وسیله تیم ناشناخته پرویز دهداری با نتیجه دو بر یک و با گل تماشایی کریم باوی در دقیقه 89 بازی، شاگردان جوان او باید در تاریخ 16 اسفند سال 1365 برای دفاع از نتیجه بازی رفت و صعود به مرحله بعدی انتخابی المپیک سئول به مصاف کویت می رفتند.

بازی که در قطر و در حضور بیش از 25 هزار تماشاگر برگزار گردید و این بار ایران که با نتیجه تساوی به دور بعد رقابت ها می رفت با یک گل و درست در دقیقه 89 مغلوب کویت شد تا شاگردان دهداری وداع تلخی در روز های اول ملی پوش شدن با رقابت های انتخابی المپیک داشته باشند.

دروازه بان ایران در آن بازی عابدزاده 20 ساله بود، دروازه بان تیم منتخب اصفهان که در لیگ سراسری قدس آن روز ها به همراه پیروز جغتاپور دو شهرستانی خوب در درون دروازه بودند و عابدزاده توانسته بود پیراهن شماره یک تیم ملی را نیز از احمد سجادی بگیرد.

پنالتی کویتی ها را فیصل الدخیل باتجربه به عابدزاده جوان زد، تا آن تیم شایسته علی رغم جسارت بالایش در دقیقه آخر بازی و روی یک ضربه پنالتی از کویت شکست بخورد و دوره المپیکی نشدن فوتبال ما بعد از دو دوره تحریم و این حذف بعد از المپیک مونترال 1976 همچنان ادامه داشته باشد.